ورود اسلام به ایران و تغییر قوانین زندگی شهری، باعث شد روابط اجتماعی – اقتصادی کشور متحول گردد ؛ که می توان آن را به طور کلی در سه محدوده زمانی خلاصه کرد و اثر هر دوره را در اصفهان مشاهده نمود:
۱ـ قرون اولیه اسلامی
شهرهای احداث شده در این زمان غالباً تحت تاثیر معماری و شهرسازی دوره ساسانی بودند ، اما به تدریج با تاثیر دین اسلام سیاستهای شهر سازی تغییر کرد.
که شهرهای این دوره را به دو دسته کلی می توان تقسیم کرد:
شهرهای نوساز و شهرهای تغییر شکل یافته
تمدن اسلام ؛ شناسه زیبایی سیمای نصف جهان
قرون متأخر اسلامی
از اصلی‌ترین تمایزات این دوره با دوره‌های قبل رونق تجارت و شهرنشینی در شهرهای بزرگ، احداث میادین، عمارات ، خیابانها، بازارها و کاروانسراهای زیاد میباشد.
سلطنت شاه عباس اول، شکوفایی هنرهای اسلامی را در اصفهان یعنی پایتخت سوم صفویان به دنبال داشت، که فعالیت‌های اصلی و اساسی معماری و شهرسازی نیز از همان زمان آغاز شد. آرایش پایتخت صفویان با تشویق هنرمندان ، معماران و شهرسازان آن را به نصف جهان مشهور کرد.
به طور کلی در برنامه شهرسازی کامل اسلام، توسعه شهر اصفهان از میدان عتیق به طرف میدان نقش جهان و احداث بناهای اقتصادی ، مذهبی و غیرمذهبی در اطرافش بود.
میدان نقش جهان بعنوان مرکز جدید شهر و نماد دولت قاهر و قدرتمند صفوی ، با آن که الگوی خود را از میدان کهنه اصفهان می گیرد ولی این الگوی کهن را نظمی کاملاً منطقی می بخشد و با دقتی بی نظیر به ترکیب و تنظیم هندسی و فضایی عناصر پیرامون و درون آن می پردازد.
در مقایسه مجموعه میدان کهنه و میدان نقش جهان آن چه تمایز فضایی – کالبدی را علاوه بر تمایز زمانی موجب می گردد حضور مکتب اصفهان در مجموعه نقش جهان بعنوان الگویی جدید رخ می نماید .
نویسنده : مینا هرندی ، الهام فدوی
رمز فایل :memarplace.ir
تمدن اسلام ؛ شناسه زیبایی سیمای نصف جهان
تمدن اسلام ؛ شناسه زیبایی سیمای نصف جهان
تمدن اسلام ؛ شناسه زیبایی سیمای نصف جهان
تمدن اسلام ؛ شناسه زیبایی سیمای نصف جهان
تمدن اسلام ؛ شناسه زیبایی سیمای نصف جهان
تمدن اسلام ؛ شناسه زیبایی سیمای نصف جهان
تمدن اسلام ؛ شناسه زیبایی سیمای نصف جهان
